Vitale samenwerkingsverbanden in de Groningse ketenzorg

De lijnen tussen de verschillende hulpverleners zijn er kort en de afstanden naar het ziekenhuis lang. Twee elementen die de eerstelijns samenwerking in Noord-Groningen stimuleren en een vruchtbare bodem vormen voor bijzondere samenwerkingsinitiatieven.

Waarom is de eerste lijn zo belangrijk? Hoe weten we dat? Huisarts Bob Meijer stelt de vragen en geeft zelf het antwoord. ‘Eerstelijnszorg draagt bij aan rationele en goede gezondheidszorg. En dat weten we uit deugdelijk internationaal onderzoek.’ Meijer heeft een plattelandspraktijk in Warffum, hij werkt er samen met een huisarts in dienstverband. ‘We zijn klein en toch willen we de zorg bieden die patiënten van ons vragen. We willen netjes werken en de richtlijnen niet uit het oog verliezen.
Onze medewerkers moeten hun werk kunnen doen volgens de regels. Ook willen we goed op onszelf letten, zodat we niet ontsporen. Hoe houd je als kleine praktijk al die ballen tegelijk in de lucht?’

Je zou die kleine praktijken kunnen opheffen, oppert Meijer, en onderbrengen in een gezondheidscentrum. ‘Dan krijg je centralisatie, waarbij de dokter steeds verder van zijn populatie af komt te staan. Mijn collega’s en ik vonden dat geen optie. In plaats van te centraliseren, besloten we om in onze eigen kleine praktijken te blijven. Onze patiënten hoeven zo niet naar één groot centrum te komen, wat op het platteland een hele rit kan zijn. We bleven zitten waar we zaten en verenigden ons in een virtueel gezondheidscentrum.’

Stichting De Pool Eerstelijnszorg, zo heet het initiatief, beoogt de samenwerking tussen huisartsen onderling en met andere zorgverleners te bevorderen. De kwaliteit van de zorgverlening dicht bij huis te verhogen en de kwetsbaarheid van de solistisch werkende huisartspraktijken te verminderen. Vier praktijken, uit Kloosterburen, Eenrum, Warffum en Usquert, bundelden in december 2012 de krachten. Op 1 januari 2015 kwam er een vijfde bij, een praktijk uit Middelstum. Overigens gaat praktijk Kloosterburen het samenwerkingsverband weer verlaten op 1 januari 2016. Niet iedereen past de schoen.

‘Samenwerking is de toekomst van de eerstelijns geneeskunde’, stelt Paul Rademaker. ‘Dat neemt de komende jaren alleen maar toe als wij ons nog meer gaan richten op ouderenzorg.’