Directeur zorginkoop Olivier Gerrits van Zilveren Kruis zegt “moe maar vooral strijdbaar” te zijn geworden van de kritiek op de pilot waarin de wijkverpleging in een wijk aan één partij wordt gegund. Die kritiek heeft voor de nodige moeilijkheden gezorgd, maar heeft na het klaren van de lucht ook ruimte gegeven voor inhoudelijke discussie. Voordat Zilveren Kruis volgende stappen zet, wil het met alle betrokken partijen de meerwaarde van de gekozen route vaststellen.
De pilot om in de wijken van drie gemeenten – Utrecht, Hardenberg/Ommen en Zwolle – slechts één partij per wijk te contracteren, past in het totale inkoopbeleid dat Zilveren Kruis voorstaat, legt Gerrits uit. “We zijn bij de zorginkoop altijd uitgegaan van wat het veld aanbiedt en we maken nu de slag naar inkopen op basis van de knelpunten die onze verzekerden ervaren in de zorg. Wie patiënt wordt, krijgt vaak te maken met meerdere zorgaanbieders. Dus willen we geen losse zorgelementen inkopen, maar geïntegreerde zorgpaden. Geen stap die we in één keer kunnen zetten – het vraagt veel van de zorgaanbieders en ook van onze mensen intern – maar we hebben voor 2016 wel acht thema’s benoemd, waaronder de zorg in de wijk.”
Decentralisatie en bekostiging
Dat de zorg in de wijk één van de acht thema’s is, heeft te maken met de decentralisatie en de bekostiging van de zorg. “Door die decentralisatie gingen we als zorgverzekeraar voor het eerst wijkverpleegkundige zorg inkopen”, zegt Gerrits. “We verdiepten ons in dit werkveld en constateerden dat er sprake is van versnippering: in één wijk werken vaak heel veel thuiszorgorganisaties en die moeten allemaal samenwerken met de sociale wijkteams en de huisartsen. Dat is niet efficiënt. Bovendien stond de wijze van bekostiging innovatie in de weg om tot zorg op maat en goede afstemming tussen formele en informele zorg te komen. Dit leidde tot een visie op de wijkverpleegkundige zorg waarin de wijkverpleegkundige vanuit haar eigen professionaliteit keuzes kan maken met de patiënt. Onze visie dat je daarbij per wijk één partij nodig hebt die de regie heeft, werd in het veld breed gedeeld.”
In klantenonderzoek legde Zilveren Kruis gebruikers van wijkverpleegkundige zorg de vraag voor wat zij belangrijk vonden. “Zij vonden de wijkverpleegkundige veel belangrijker dan de organisatie erachter”, zegt Gerrits. “Er was geen wens tot keuzevrijheid, wel tot een keuzemogelijkheid als er geen klik is.
Alle seinen leken dus op groen te staan om de pilot te starten, maar dat was schijn. Ineens waren de poppen aan het dansen.
Auteur: Frank van Wijck