Een nieuwe generatie huisartsen staat te popelen om het bestuurdersstokje over te nemen. Christian de Groot en Anniek Sonnenschein over de moderne bestuurder en de huisarts 3.0.
Toen ze begonnen met de studie geneeskunde wilden ze vooral huisarts worden. En zeker geen bestuurder in de zorg. Tien jaar later kijkt een groep huisartsen daar toch een beetje anders naar: voor de toekomst van het vak huisarts is het goed dat een nieuwe generatie huisartsen steeds harder aan de poorten rammelt.
Neem Christian de Groot, huisarts bij medisch centrum De Linden en huisarts Anniek Sonnenschein, werkzaam bij medisch centrum De Plataan. Beide centra zijn onderdeel van zorggroep DOH in de regio Eindhoven.
Na tien jaar als huisarts te hebben gewerkt en net de veertig te zijn gepasseerd, hebben De Groot en Sonnenschein de huisartsenpraktijk wel op orde. En dan begint het te kriebelen: ga ik me meer inhoudelijk specialiseren of kies ik voor de bestuurlijke kant van het vak? Toen beiden zich actief gingen bezighouden met het strategisch jaarplan van de zorggroep en zich inschreven voor de postdoctorale Masterclass Eerstelijnsbestuurders wisten ze het zeker: nieuwe tijden vragen om nieuwe bestuurders. En dat zouden zij weleens kunnen zijn, want willen huisartsen ook in de toekomst zorg dicht bij de patiënt blijven leveren, dan moet er volgens het koppel het een en ander veranderen. Sonnenschein: “Ik neem mijn verantwoordelijkheid. Huisartsen kunnen heel goed commentaar leveren op de zorg en hoe dingen georganiseerd zijn, maar het wordt tijd dat we ook iets gaan doen. Niet zeuren maar aanpakken!”
Visie op het vak
De twee hebben een visie op de toekomst van de eerste lijn. “Het sociaal domein, wijkgericht werken en ga maar door. Huisartsen zullen veel meer op het niveau van de wijk en zelfs regionaal moeten acteren en samenwerken. Een enkele praktijk die afspraken wil gaan maken met zorgverzekeraars, dat gaat niet werken. Huisartsen die regionaal de handen ineen slaan, staan veel sterker richting zorgverzekeraars en zorgpartners”, zo stelt De Groot.
“Neem de Wmo en de jeugdzorg. Nu moet de gemeente met drie verschillende zorggroepen aan tafel. Beter is het als de gemeente één aanspreekpunt heeft. Misschien moeten zorggroepen wel gaan fuseren op termijn. Want alleen door samenwerking sta je sterk”, vult Sonnenschein aan.
Auteur: Niels van Haarlem
Download het volledige artikel hier:
