In het ziekenhuis komen mensen op de polikliniek die vaak beter op een plek buiten het ziekenhuis voor controle hadden kunnen komen. Misschien hoeven zij zelfs helemaal geen fysieke locatie te bezoeken, maar kunnen zij prima online worden begeleid. En bij huisartsen blijven patiënten soms te lang onder behandeling, omdat verwijzing niet zinvol wordt geacht. De werkdruk in de huisartsenpraktijk neemt hierdoor verder toe. Een onwenselijke situatie. We praten erover met Renée van Snippenburg, longarts en specialist transmurale diagnostiek bij Saltro.
“Het denken in eerste en tweede lijn als afzonderlijke domeinen houdt verandering en optimalisering tegen. Pas als je verder kijkt dan je eigen spreekkamer kun je de ontwikkelingen en veranderingen zien aankomen,” zo begint zij haar betoog. “Het komt steeds vaker voor dat juist de mensen met de grootste ziektelast thuis zitten. Zij zijn niet mobiel en hebben in veel gevallen geen sociaal vangnet. Om hen te helpen moet de zorgprofessional zijn spreekkamer uit en naar de patiënt toe. Wat je ook vaak ziet is dat mensen de weg kwijtraken in de zorg: Wie moeten ze waarvoor hebben? En als het misgaat, wie moeten ze dan bellen? De zorg is op dit moment nog per lijn ingericht, op basis van de werkprocessen van de zorgprofessional. Dat is achterhaald! De zorgvráger moet centraal staan en de benodigde zorg dichtbij kunnen krijgen.”
Beter voor iederéén
In hoeverre gaat de zorgprofessional er hiermee op vooruit? Renée van Snippenburg: “De werkdruk in de zorg wordt de komende jaren door alle demografische, sociologische en technologische ontwikkelingen alleen maar hoger. Niet alleen de patiënt is er dus bij gebaat de juiste zorg op de juiste plek te krijgen. Ook de zorgprofessional zal dankzij een betere afstemming en intensievere samenwerking, over alle lijnen heen, gunstige effecten ondervinden. Iedereen die bij de zorg is betrokken is dan goed geïnformeerd en kan zich bezighouden met dat waarin hij goed is. Processen worden efficiënter, patiënten krijgen meer aandacht en zo brengen we met elkaar de kwaliteit van de zorg omhoog. Resultaat: een goed geholpen, tevreden patiënt.”
Samen zorg leveren
Hoe gaan we dat bereiken? Van Snippenburg: “Het begint ermee dat de zorgverleners in de eerste en tweede lijn elkaars expertise kennen en respecteren. Samenwerkingsinitiatieven zoals de wijkspecialist of bijvoorbeeld het ontwikkelen van regionale transmurale afspraken (RTA’s), dragen hier positief aan bij. Mijn visie is dat transmurale zorg álle processen betreft in het continuüm waarbinnen de patiënt zich begeeft. Van thuis tot aan opname in een instelling.”
Auteur: Cherelle de Graaf
Download het volledige artikel hier:
