Het feit dat geen duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen eenzaamheid – een erkend lijden – en sociaal isolement, beperkt zich niet tot de Verenigde Staten. “Die onduidelijkheid over de definities is vooral voor het sociaal domein lastig”, zegt Rijks. “Sociaal isolement is een situatie die zich kenmerkt door weinig connecties hebben. Eenzaamheid is een gevoel. Vanuit de historie is in het sociaal domein eenzaamheid gedefinieerd als sociaal isolement. Het begrip eenzaamheid komt meer uit de psychologie en daar is het sociaal domein nu juist weinig bekend mee.”
Waarom is dit een probleem voor het sociaal domein? “Omdat een behoorlijk deel van de activiteiten die vanuit het sociaal domein worden georganiseerd zijn gericht op het faciliteren van het vergroten van contact tussen mensen”, zegt Rijks, “het netwerk vergroten dus. Voor mensen die eenzaam zijn is dat maar heel beperkt nuttig. Eenzaamheid beïnvloedt namelijk de hersenfuncties op zodanige wijze dat het moeilijk wordt om met mensen in contact te komen en te blijven, om met mensen om te gaan.”
Het hele artikel lezen? Download het hier!
Het misverstand over eenzaamheid
Specialist eenzaamheid Jeannette Rijks waarschuwt voor het feit dat dit onderwerp ten onrechte vaak gemedicaliseerd wordt. Praktijkondersteuners in de huisartspraktijk ontberen soms kennis van zaken en professionals in het sociaal domein verwarren het met sociaal isolement.
