De Waal ziet zijn boek als een uitnodiging aan de lezer om het verschil te maken. Hoe vertaalt dit zich voor iemand die voor het eerst echt met zorg te maken krijgt als zijn ouders zorgafhankelijk worden, en die zich verbaast over hoe complex de zorg georganiseerd is? “Dat begint bij eigen onderzoek om de juiste vragen te kunnen stellen”, zegt hij. “Het tweede wat zo iemand kan doen is tot zelforganisatie komen: met Whatsapp mantel- of familiezorg regelen. Het ketenmanagement in die verkokerde zorg een beetje overnemen dus. Al blijf je daarmee afhankelijk van hoe complex en verkokerd de zorg georganiseerd is en het is juist dat wat moet veranderen. De zorg moet meer in volwassen partnership worden ingericht voor het individu en meer richting buurten, wijken en communities. Daarop is de zorg nog niet ingericht en de overheid ook nog niet, maar daar liggen wel veel mogelijkheden.”
Hij verwijst naar de recent gepubliceerde bundel Zorgzame buurten1 waarin voorbeelden van samenredzaamheid in buurten of dorpen zijn verzameld die meer ondanks dan dankzij het systeem tot stand zijn gekomen. “De auteurs laten met deze bundel zien dat de collectieve en infrastructurele slag die nodig is om de zorg de goede kant op te sturen tijd vergt”, zegt hij. Het besef begint te komen dat burgers hiertoe meer willen en kunnen, maar de organisatie van de zorg is nog lang niet zover.”
Het hele artikel lezen? Download het hier!
