Kostenexplosie in de paramedische sector

Ik reageer op dit artikel en ook voor de minister van Volksgezondheid hier een bericht uit de praktijk.
Dit is allemaal echt waar, ik ben in 1991 begonnen als zelfstandig dietist in de 1e lijn. Ik kon er niet van leven, maar kon mensen goed helpen en daarom bleef ik dietist. Toen waren er nauwelijks regels, allen de titel was beschermd. Ook was er nauwelijks bekendheid over de toegevoegde waarde van de dietist of het kostenbesparende effect van ons werk. Dat is nu omgekeerd.
Het werk is enorm toegenomen, zowel inhoudelijk als organisatorisch en administratief. Ik krijg veel waardering voor mijn werk van mijn patiënten, maar ook familie, vrienden en kennissen maken dankbaar gebruik van mijn kennis. Maar financieel gezien is het een ramp, de beroepskosten rijzen de pan uit. Een pensioen of arbeidsongeschiktheidsverzekering? Onbetaalbaar. Ook een dietist moet eten is mijn antwoord als daar wel eens naar geïnformeerd wordt.
Gelukkig ben ik gezond, ik heb een prachtig vak en van mijn moeder geleerd te leven met wenig geld. Maar scheef is het wel.
Ik heb vooral behoefte aan meer vrije tijd en minder administratieve verplichtingen vanuit die ook nog eens veel geld kosten, zoals de PREM en IT kosten. Ook de kosten voor scholingen zijn hoog. Nou ja lees de puntsgewijze opsomming van verplichte kosten in het bovenstaande artikel er nog maar eens op na. Ik stond er ook van te kijken, maar inderdaad, die stapelden zich op, jaar na jaar, meer en nog meer. Kosten en uren onbetaald werk. En dan wordt ook nog eens verwacht dat we stagiaires begeleiden. Ja natuurlijk, belangrijk, van wie moeten zij het vak in de praktijk anders leren? Dat kost weliswaar geen geld, wel vrije tijd. Maar hoe kan ik hen motiveren om als dietist aan de slag te gaan in de eerste lijn? Wat zeg ik als zij vragen of ik er een goede boterham mee verdien? Wat denk je? Voor beginnende Dietisten is het heel, heel zwaar. Zij zouden net als artsen een jaar als dietist i.o moeten kunnen starten. Het is te complex geworden voor een net afgestudeerde dietist om zelfstandig in de eerste lijn aan de slag te gaan. Onbetaalbaar? Ik denk dat het moet kunnen. Moeten we het daar ook niet over hebben?

Oplossing: geen contracten meer aangaan met zorgverzekeraars. Maar wel een maximum tarief instellen per beroepsgroep wanneer de behandeling onder de basisverzekering valt waar dus ook de paramedi kan declareren zonder dat je een contract met een zorgverzekeraaar moet hebben. Hierdoor kan elke paramedicus een redelijk praktijktarief hanteren gezien vanuit zijn situatie. En laat patiënten dan zelf maar de nota insturen. Dan gaan zorgverzekeraars ook bewegen omdat zij geld willen verdienen aan de aanvullende verzekeringen.