Ze koos voor het beroep huisarts vanwege de afwisseling, dat je nooit weet hoe de dag gaat lopen en dat het werk altijd onvoorspelbaar is. “Je hebt met kinderen te maken en begeleid mensen die overlijden. Het is praktisch werk en je moet nadenken. Ik vind die afwisseling heel leuk.” Rika had na haar opleiding geen vaste plek en viel in. Dit heeft ze niet lang gedaan, omdat ze het jammer vond dat ze niet wist hoe het verder ging met een patiënt. “Ik wil graag mensen terugzien en feedback krijgen op mijn diagnostiek.” Na die eerste periode van invallen vond ze een vaste plek als waarnemend huisarts in het centrum van Leiden, waar ze het heel erg naar haar zin had. “Ik heb daar bijna vier jaar gewerkt en dacht: ik blijf hier werken. Het is goed zo.”
Toch bleef er iets knagen. Ze werd benaderd door Buurtdokters met de vraag of ze interesse had om een praktijk over te nemen in Leiden. Ze deed het af als spam en reageerde niet. “Buurtdokters zei me niets. Tijdens een intervisie vroeg ik iemand hiernaar en die zei dat het een prima organisatie is. Toen heb ik toch een gesprek gehad en was er meteen een wederzijdse klik. Het bleek heel erg bij mij te passen, en hoe ik het werk als praktijkhouder zou willen vormgeven.”
“Ik run de praktijk volgens mijn visie”
Ze wist al sinds een jaar dat de betreffende praktijk vrijkwam, en ook dat ze veel zou willen veranderen. Zowel in de uitstraling van de praktijk als in de manier van zorg leveren was er veel ruimte voor vernieuwing. Doordat Buurtdokters haar wilde helpen, zag Rika het toch zitten. “Hun visie sluit aan bij die van mij. Zij ondersteunen met alle organisatorische regelzaken. Daardoor kan ik me bezighouden met opschonen van de dossiers en het uitzoeken waarom bepaalde medicatie is gegeven. Ik kan medisch inhoudelijk mijn werk doen, en zij de regelzaken. Ik was bang dat ik bij hun in dienst zou komen en de praktijk volgens hun regels moest runnen. Maar dat is niet zo; ik run de praktijk volgens mijn visie. Zij regelen de randzaken, zoeken mensen voor de verbouwing en de schoonmaak. Dit had ik nooit alleen willen doen.”
Inmiddels is ze ruim een half jaar praktijkhouder en is ze nog hard bezig met het doorvoeren van verbeteringen. Het stof is neergedaald, maar er moet nog meer gebeuren. “Als ik de hulp van Buurtdokters niet had gehad, had ik het niet gered. Er was heel veel te doen. Alle vragen over financiën, contracten, het pand, de verbouwing, daar is iemand voor. Zij faciliteren hierin. Ik had het anders niet zien zitten. De eerste twee maanden, toen ik de patiënten nog helemaal niet kende en mijn draai moest vinden, waren zwaar. De eerste zes weken heb ik alleen maar gedroomd over werk. Maar dat is nu anders. De hoeveelheid werk en overbelasting die ik zie bij collega’s, die ervaar ik niet.”
Levensvreugde en vrije tijd
Er zijn huisartsen die het spannend vinden, zo’n samenwerking met Buurtdokters. Er is bij sommigen angst en twijfel, maar dat is volgens Rika geheel ongegrond. “Dat komt door alle media aandacht rondom huisartsenketen Co-Med, die praktijken opkocht voor eigen gewin. In die praktijken werd geen goede zorg geboden. Ze zijn inmiddels opgedoekt. Hierdoor zijn sommige collega’s bang geworden, maar Buurtdokters is heel anders. Ik zou niet anders meer willen. Ik wil levensvreugde en vrije tijd over hebben. Dat vind ik belangrijker dan super veel geld verdienen. Ik houd wat minder geld over dan andere praktijkhouders, maar ik heb veel mentale rust.”
Steeds meer jonge huisartsen hebben behoefte aan een eigen leven en vinden het volgens Rika juist fijn om bepaalde taken uit handen te geven. “Zonder Buurtdokters had ik nu geen praktijk gehad. Nu ik mijn eigen toko heb, voelt het toch anders: praktijkhouderschap vind ik veel bevredigender dan als waarnemer werken. En ik hoef mezelf niet over de kop te werken, door de manier waarop ik het aanpak.”
Praktijkhouderschap met mentale rust
In steeds meer regio’s in Nederland hebben huisartsen een patiëntenstop. Eind 2022 hadden ruim een half miljoen Nederlanders geen vaste huisarts. Bovendien neemt het aantal huisartsen met een eigen praktijk al jaren af. In 2012 was volgens kennisinstituut Nivel nog ruim 68 procent van de huisartsen praktijkhouder, in 2022 was dat teruggelopen naar 47 procent. Sinds januari is Rika Draijer (34) praktijkhouder in Leiden, met behulp van Buurtdokters. “Dit was de enige manier waarop ik het zag zitten. Door hun hulp heb ik mijn handen vrij voor de dingen die ik echt belangrijk vind.”
