Sinds anderhalf jaar werkt Gezond op Zuid, een samenwerkingsverband van zes eerstelijnsgezondheidscentra, met een praktijkverpleegkundige voor de coördinerende taken in de zorg. Een spin in het web die zorgt voor snellere oplossingen en vroegere signalering. Dat biedt duidelijkheid en overzicht voor patiënten én zorgverleners, vertellen centrummanager Marieke Sikkens en huisarts Bette van Melle.
Een voorbeeld uit de praktijk maakt het duidelijk. Een man van 86 jaar met forse comorbiditeit wordt na een hartoperatie naar huis gestuurd. Hij zit met een boodschappentas vol medicijnen aan zijn keukentafel, helemaal in paniek. Hij weet niet wat hij wanneer moet innemen. Anneke Roobol, de praktijkverpleegkundige in Rotterdam Zuid, neemt standaard contact op met kwetsbare ouderen na ontslag uit het ziekenhuis. Daardoor kan een huisbezoek met een polyfarmaciegesprek makkelijk worden ingepland. Samen met de patiënt neemt ze contact op met het ziekenhuis om duidelijkheid te krijgen en samen ordenen ze de medicatie. Als het nodig is vraagt de praktijkverpleegkundige een baxter aan. De huisarts leest mee in het dossier en blijft volledig op de hoogte door nauw contact met de praktijkverpleegkundige.
In de huisartsenpraktijk
Dit voorbeeld toont de spil- en signaalfunctie van de coördinerend praktijkverpleegkundige aan, maar ook de directe band met de huisartsenpraktijken. Die is essentieel, legt Marieke Sikkens uit. “Dat is een van de lessen die we hebben geleerd van het project Zichtbare Schakels. Daarbij lagen de coördinerende taken bij een wijkverpleegkundige. Maar die is niet bij ons in dienst, dus er zijn te weinig contactmomenten en er wordt niet gewerkt in hetzelfde dossier.” Om succesvol te kunnen werken moet de praktijkverpleegkundige dagelijks op de praktijk aanwezig zijn. Zo kan ze een vertrouwensband opbouwen met alle artsen.
Laagdrempelig
De praktijkverpleegkundige heeft alle vrijheid, vertelt Bette van Melle. “Ze is onze ‘ogen in de wijk’. Ze werkt samen met wijkteams, wijkagenten, thuiszorg en vrijwilligersorganisaties en is laagdrempelig voor iedereen. Mensen stappen gewoon binnen en vragen: Is Anneke er? Dan krijgt ze heel veel boven tafel.” Dat maakt dat je patiënten beter in beeld hebt en bij een verwijzing beter kunt inschatten wat er nodig is, zo vindt Gezond op Zuid. “En het voorkomt onnodige ‘troubleshooting’ – acute opnames omdat signalen niet werden opgepikt, terwijl er preventief veel meer mogelijk was geweest”, vult Sikkens aan. En dat bespaart de huisartsen enorm veel tijd. En uiteindelijk ook veel geld.
Auteur: Leendert Douma
Download het volledige artikel hier:
